Ik was niet zo'n opvallende puber of misschien juist wel. Wanneer andere moeders met hun handen in het haar zaten bij het onverklaarbare gedrag van hun kind, haalde mijn moeder haar schouders op. Ik was als puber net als nu braaf, onzeker, gestructureerd, naief. Wel viel ik op. Niet door mijn schoonheid, vooral door mijn lengte en vreemde kleding keuzes. Het leek wel alsof ik jong zijn wel prima vond.

Het kan door het weer komen of door het feit dat alles gewoon lekker gaat. Maar ik ben helemaal 'Heppie de Peppie' met ons leventje. Ons mooie huisje met mooie voor en achtertuin. Lieve Marley en een nieuwe family car voor ons huisje. Poeh, wat maakt het leven soms een sprongen!