Ken je dat? Dat als de dingen super goed gaan en je gelukkig bent, en je je zit af te wachten tot het weer fout gaat? Tot er iets mis gaat? Michael en ik zitten nu allebei even in zo'n fase. Ik ben nu een maand aan het werk in Amsterdam en heb het ontzettend naar mijn zin. Alles zit momenteel mee...

Voor mij ligt het boek 'Fuck it' van John Parkin. Parkin is de zoon van een Aglicaanse priester. John beoefend en bestudeerd al meer dan twintig jaar Oosterse wijsheid. Na mijn schijt jaar in 2011 te hebben afgesloten, raadde lieve Anne mij aan dit boek aan te schaffen. Ik moet zeggen, ben op een kwart van het boek en voel mij al meer ontspannen dan in 2011.

Eigenlijk ben ik te moe om een stukje te schrijven. We kunnen al bijna een week genieten van prachtige witte landschappen en ik van ellendig lange trein reizen. Het is koud en de pittige winter staat voor de deur. Toch is het al meer dan een maand geleden dat ik mijn laatste stukje 'Fuck it' heb geschreven. Het is bijna uit en ik zeg nu zelfs 'Fuck it' tegen het boek wat voor mijn gevoel al in de eerste drie hoofdstukken genoeg zegt over het principe.