maandag, 02 maart 2020

Maakt geld gelukkig?

Sinds dit weekend zijn we een nieuwe fase in gegaan van de opvoeding. Namelijk het bewust omgaan met geld. Mila had afgelopen zomer de wens om een bepaald soort speelgoed te kopen. Het uitgelezen moment om haar te leren dat niet alles zo maar aan komt waaien. Door middel van klusjes (het ouderwetse ‘heitje voor een karweitje’) had ze dit zo bij elkaar gespaard.

Mila blinkt uit in rekenen zagen we na haar laatste rapport, thuis vliegen de sommen je om de oren. Soms moet ik echt goed nadenken wat ze nu berekend, wat overigens meer zegt over wat er in mijn hersenpan afspeelt. Nu kwam zij zelf met de vraag of ze weer klusjes mocht doen zodat ze geld kon verdienen. Dat gaf best wel even wat opvoedingsvragen. Want horen die klusjes niet gewoon bij het onderdeel van een gezin zijn, die ook gedaan moeten worden zonder dat er wat tegenover staat? Daarom hebben we dit weekend een lijstje gemaakt van activiteiten die naar ons inziens buiten de normale gang van zaken te doen zijn in huis en dus geld mee verdient kan worden en zakgeld die je wekelijks krijgt. (Zie foto)

Ik deelde dit op Instagram en stelde de vraag of geld gelukkig maakt. Dikke vette cliché want 80% zei van niet. Michael en ik zitten wat dit betreft echt op één lijn. Want ik ben dus die 20%, hij ook. Even weg genomen dat als je ziek bent of je geliefden verliest of ongezond zijn, ik het voor de volle 100% eens bent dat geld niet opweegt tegen al dat. Maar zonder of met weinig geld te besteden, ben je echt niet even gelukkig. In mijn ogen bestaat dit niet. Wellicht word ik nu gezien als materialistisch typje, ben ik niet overigens. Ik hecht totaal geen waarde aan spullen, aan merken aan bling bling.

Tien jaar geleden toen wij in ons huis mochten, begonnen wij met bijna niks. Geen cent op de rekening, wel een mooi huis. Dat realiseerde we ons ook echt dat we in onze handen mochten knijpen. We zijn ingeloot in een nieuwbouwproject. Konden ondanks dat ik nog studeerde een hypotheek krijgen door het garant staan van mijn ouders. Maar ik studeerde, werkte tijdens elk vrij gaatje dat ik had en Michael was ook full time aan de bak. Toen ik eindelijk afgestudeerd was , was er geen werk te vinden. Dus ik koos voor inkomen, maar niet voor ervaring op doen. De ervaring die ik op moest gaan doen om überhaupt met mijn achtergrond ergens te kunnen gaan werken. De eerste jaren accepteerde we dat niet op vakantie kunnen een risico was van de keuze om nu een huis te kopen. Gelukkig hebben onze beide gezinnen ons veel mee genomen waardoor we niks te kort kwamen.  Toen ik eindelijk ergens vast kon werken (niet op mijn opleiding maar kon wel ervaring op doen) hadden we ook een auto tot onze beschikking. Helaas voor ons hebben we daarin twee miskopen gedaan. Waardoor we drie jaar op een rij ons vakantie geld konden weg geven aan de APK. Huilen!

Omdat wij financiële zekerheid een pre vonden voor het starten van een gezin, hebben we die droom zeker nog drie jaar uitgesteld. Dat klinkt als niet lang, maar geloof mij drie jaar met rammelende eierstokken is best frustrerend.

Nu zijn we 9 jaar verder, financieel staan we er een stuk beter voor. Neemt niet weg dat we kei hard sparen voor die ene vakantie in het jaar, maar he wat wil je met drie kids. Maar we doen leuke dingen, eten buiten de deur en kunnen sparen. Daarnaast kunnen we alle mensen die ons financieel gesteund hebben ook eens mee uit eten nemen of een dagje weg. Dat geeft ons geluk, dat we hun kunnen bedanken, dat we de rekening kunnen pakken na een etentje en andere kunnen trakteren.

Voldoende financiële middelen maakt je onafhankelijk, minder beperkt, vrij. Wellicht maakt het je wel minder creatief, maar ook meer ontspannen. Natuurlijk, gezondheid kan je niet kopen, liefde kan je niet kopen (meestal dan). Geld maakt het leven makkelijker, nog zo’n cliché, maar zonder ben je toch niet gelukkig? Zo wel, hoe dan?

Toch wil ik kinderen opvoeden die weten hoe het is om ergens voor te werken, die leren dat je niet meteen bovenaan kan beginnen. Maar soms jezelf moet bewijzen. Maar ook dat je niet zomaar alles kan kopen wat je wil en ook ergens voor moet werken. Net zoals hun ouders doen en altijd hebben gedaan. Geld komt niet aanwaaien, was het maar waar. Geld groeit niet aan een boom en er zijn altijd mensen die je hulp kunnen gebruiken of het minder hebben dan jij.

Nou zijn wij denk ik nog wel Jantje modaal en baal ik soms nog dat ik geen slimme financieel manager functie in ben gedoken. Zo heeft Michael er bijna 20 jaar over moeten doen om eindelijk zijn kennis te delen met een werkgever die dit waardeert en hem kansen bied. Dat geeft niks, want je leert er ook heel veel levenslessen van. Waarschijnlijk meer dan mensen die altijd een gespreid bedje hebben gehad. Maar toch denk ik dat die mensen die vijf keer per jaar op vakantie gaan en waarschijnlijk nooit naar het saldo van hun rekening kijken in iedere geval zorgelozer zijn. Maken minder zorgen je niet ook gelukkiger? In iedere geval minder rimpels en ach anders laat je die weg werken. Ziet niemand wat van.